باسمه تعالی
شرط تعیین کردن آمریکا برای گفتگو با ایران از لطیفه های
روزگارداست. کشوری که به لحاظ عقبه تئوریک و گفتمان
غالبش در پایان راه بسر میبرد و به لحاظ قدرت سخت
افزاری نیز در سراشیبی قطعی قرار دارد و برای هزار درد
بی درمانش دنبال دیکته گفتنهای وحشیانه و بی ادبانه
است نمیتواند برای انقلاب اسلامی مردمایران اینقدر ناز
بفروشد که بیا با هم مکالمه بزنیم از نوع مکالمه گرگ و
گوسفند.
چوب حراجی که هر از گاهی در کشور بلند میشود و با
ژست دلسوزانه ، برای حفظ نظام خواستار گفتگو با شیطان
بزرگ میشود صدایی سابقه دار در تاریخ است که امیدوارم
بتوانیم بالاخره یک وقتی کنترلش کنیم. من این صدا را حداقل
از زمان صدر اسلام و از دهان برخی جریانات مشکوک
در جامعه نوپای اسلامی میشناسم.
بنده اصلاً ابایی ندارم که به مقایسه جریان شناسانه حوادث
امروز جامعه با رخدادهای صدر اسلام بپردازم و اینکار را واجب
هم میدانم.
بهر حال هر کس نظرش را به وضوح اعلام میکند باید منتظر
باشد تا به وضوح نقدش کنند.
میان تدبیر الهی امام راحل "ره" در دور نگهداشتن هر چه
بیشتر نظام از شیطان بزرگ و رهنمودهای بی پرده رهبر
معظم انقلاب در ادامه این مسیر و برخی افاضات آقایان مبنی
بر آمادگیشان برای مذاکره در همه سطوح با حکومت ناشروع
و پلید آمریکا نسبتی دیده نمیشود مگر اینکه صورت مسئله
از قرار دیگری باشد و حتماً باید حسین مرعشی آنرا با
بیان صریحش توضیح دهد تا دوزاری ما بیفتد.
